'S Wort für da Samsdich, da 30. Merz 2024
Bibel für Schwoba
Schiab me et uf d Seit, wann e alt wir; wann s abwärts gôht mit maener Kraft, nå gang et fort vo mr!
Psalm 71,9
Må dr Jesus sae Muader håt standa seha ond saen Liablengsjünger drneba, saed r zo saener Muader: Weib, guck, des ischd dae Soh! Ond dådruf saed r zo dem Jünger: Guck, des ischd dae Muader! Ond von dera Stond å håt se der Jünger bei sich aufgnomma.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Bibel für Schwoba)
| 6 Seit e uf dr Welt ben, han e me auf di gstützt, vom Muaderleib å bist du mae Schutz; ond dir håt mae Lobliad schao emmer golta. |
| 7 Für en mancha ben i wian a Wonder gwea, aber du bist mr a mächtiga Zuaflucht gwea. |
| 8 I han de bloß loba könna, da ganza Dag, nia ischd mr des z viel gwea. |
| 9 Schiab me et uf d Seit wann e alt wir; wann s abwärts gôht mit maener Kraft, nå gang et fort vo mr! |
| 10 Weil maene Faend schwätzat über me; ond dia, mô mr ans Leba wöllat, dent mitanander vrhechla |
| 11 ond nå sagat se: Gott (Elohim) håt an vrlassa; gangat am nåch ond packat an, dem hilft nämlich koener maeh! |
| 12 O Gott (Elohim), gell du gôhst et weg vo mr! Mae Gott (Elohay), hilf mr ganz schnell! |
Johannes 19 (Bibel für Schwoba)
| 23 Mô dia Soldata da Jesus ans Kreuz gschlaga ghet hent, hent se saene Klôeder gnomma ond vier Tôel draus gmacht, für jedan Soldata oen. Ao saen Leibrock hent se gnomma, der ischd ohne a Nåht von oba å durchgwebt gwea. |
| 24 Nå hent se zoanander gsaed: Den vrtôelat mr et, om den losat mr, wer an kriaga soll! dass sich d Schrift erfülla soll, mô gschrieba stôht: Maene Klôeder hent se onter sich auftôelt ond om mae Gwand hent se glost. So hents dia Soldata nå uf dr oena Seit gmacht. |
| 25 Auf dr andera Seit vom Kreuz ischd am Jesus sae Muader, d Maria, ond dera ihr Schwester, am Klopas sae Frao, ond d Maria von Magdala gstanda. |
| 26 Må dr Jesus nå sae Muader håt standa seha ond saen Liablengsjünger drneba, saed r zo saener Muader: Weib, guck, des ischd dae Soh! |
| 27 Ond dådruf saed r zo dem Jünger: Guck, des ischd dae Muader! Ond von dera Stond å håt se der Jünger bei sich aufgnomma. |
| 28 Drnåch, dr Jesus håt gwißt, dass schao ällas vollbråcht ischd ond dass sich d Schrift erfüllt, saed r: I han Durst! |
| 29 Då ischd a Kruag vol Essig gstanda. Nå hent se en Schwamm mit Essig auf an Ysopstecka gsteckt ond am des an da Mund nôghoba. |
| 30 Mo dr Jesus von dem Essig ebbas gnomma håt, saed r: S ischd vollbråcht! Ond wian am s Haopt ragsonka ischd, håt r da Gaest aufgeba. |
Andere Bibelausgaben
Wählen...
Bybel in Afrikaans (1983-vertaling)
Moet my tog nie verwerp nou dat ek oud geword het nie, moet my tog nie alleen laat nou dat my kragte ingegee het nie.
Psalm 71:9
Toe Jesus sy moeder sien en die dissipel vir wie Hy baie lief was, wat by haar staan, sê Hy vir haar: "Daar is u seun." Daarna sê Hy vir die dissipel: "Daar is jou moeder." Van daardie oomblik af het die dissipel haar in sy huis geneem.
Johannes 19:26-27
Psalm 71 (Bybel in Afrikaans (1983-vertaling))
| 6 U is my hulp van my geboorte af, reeds voor ek in die wêreld gekom het, het U my beskerm. U loof ek gedurigdeur. |
| 7 Ek is vir baie 'n wonder, want U is my veilige toevlug. |
| 8 Ek besing u lof en u roem gedurigdeur. |
| 9 Moet my tog nie verwerp nou dat ek oud geword het nie, moet my tog nie alleen laat nou dat my kragte ingegee het nie. |
| 10 My vyande sweer saam teen my, dié wat my lewe soek, smee 'n komplot teen my. |
| 11 Hulle sê: "God het hom alleen gelaat! Agtervolg hom en gryp hom, want daar is niemand om hom te red nie!" |
| 12 Moet tog nie ver van my af bly nie, o God, kom my tog gou te hulp, my God! |
Johannes 19 (Bybel in Afrikaans (1983-vertaling))
| 23 Toe die soldate Jesus dan gekruisig het, het hulle sy boklere gevat en dit in vier dele verdeel, vir elke soldaat 'n deel. Hulle het ook sy onderkleed gevat. Dit was sonder naat van bo af in een stuk geweef. |
| 24 Hulle sê toe vir mekaar: "Ons moet dit nie skeur nie. Kom ons loot wie dit moet kry." Dit het gebeur sodat die Skrif vervul kan word waar dit sê: "Hulle het my klere onder mekaar verdeel, en vir my kleed het hulle geloot." Dit is wat die soldate gedoen het. |
| 25 By die kruis van Jesus het ook nog sy moeder en sy moeder se suster en Maria, die vrou van Klopas, en Maria Magdalena gestaan. |
| 26 Toe Jesus sy moeder sien en die dissipel vir wie Hy baie lief was, wat by haar staan, sê Hy vir haar: "Daar is u seun." |
| 27 Daarna sê Hy vir die dissipel: "Daar is jou moeder." Van daardie oomblik af het die dissipel haar in sy huis geneem. |
| 28 Hierna het Jesus, met die wete dat alles klaar volbring is en sodat die Skrif vervul kan word, gesê: "Ek is dors." |
| 29 Daar het 'n kan vol suur wyn gestaan. Die soldate het toe 'n spons vol suur wyn op 'n hisoptakkie gesit en dit teen sy mond gehou. |
| 30 Nadat Jesus die suur wyn gekry het, het Hy gesê: "Dit is volbring!" Toe het Hy sy kop vooroor laat sak en die laaste asem uitgeblaas. |
كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة
لَا تَنْبِذْنِي فِي شَيْخُوخَتِي، وَلَا تَخْذُلْنِي عِنْدَ اضْمِحْلاَلِ قُوَّتِي.
مزمور 71:9
فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ أُمَّهُ، وَالتِّلْمِيذَ الَّذِي كَانَ يُحِبُّهُ وَاقِفاً بِالْقُرْبِ مِنْهَا، قَالَ لأُمِّهِ: «أَيَّتُهَا الْمَرْأَةُ، هَذَا ابْنُكِ!» ثُمَّ قَالَ لِلتِّلْمِيذِ: «هذِهِ أُمُّكَ». وَمُنْذُ ذلِكَ الْحِينِ أَخَذَهَا التِّلْمِيذُ إِلَى بَيْتِهِ.
يوحنا 19:26-27
Psalm 71 (كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة)
| 6 عَلَيْكَ اعْتَمَدْتُ مُنْذُ وِلاَدَتِي، وَمِنْ بَطْنِ أُمِّي أَخْرَجْتَنِي، فَإِيَّاكَ أُسَبِّحُ فِي كُلِّ حِينٍ. |
| 7 صِرْتُ مَثَارَ اسْتِهْجَانٍ عِنْدَ كَثِيرِينَ، لَكِنَّكَ أَنْتَ مَلْجَإِي الْقَوِيُّ. |
| 8 لِيَمْتَلِئْ فَمِي مِنْ تَسْبِيحِكَ وَمِنْ تَمْجِيدِكَ طُولَ النَّهَارِ. |
| 9 لَا تَنْبِذْنِي فِي شَيْخُوخَتِي، وَلَا تَخْذُلْنِي عِنْدَ اضْمِحْلاَلِ قُوَّتِي. |
| 10 لأَنَّ أَعْدَائِي يَتَكَلَّمُونَ عَلَيَّ وَالْمُتَرَبِّصِينَ بِي يَتَآمَرُونَ مَعاً. |
| 11 قَائِلِينَ: «قَدْ تَرَكَهُ اللهُ، فَطَارِدُوهُ وَاقْبِضُوا عَلَيْهِ لأَنَّهُ لَا مُنْقِذَ لَهُ». |
| 12 لَا تَبْتَعِدْ عَنِّي يَا اللهُ. أَسْرِعْ إِلَى مَعُونَتِي يَا إِلَهِي. |
Johannes 19 (كتاب الحياة : الترجمة العربية الجديدة)
| 23 وَلَمَّا صَلَبَ الْجُنُودُ يَسُوعَ أَخَذُوا ثِيَابَهُ وَقَسَّمُوهَا إِلَى أَرْبَعَةِ أَقْسَامٍ، فَأَخَذَ كُلُّ جُنْدِيٍّ قِسْماً. وَأَخَذُوا الْقَمِيصَ أَيْضاً، وَكَانَ مَنْسُوجاً كُلُّهُ مِنْ قِطْعَةٍ وَاحِدَةٍ، بِغَيْرِ خِيَاطَةٍ. |
| 24 فَقَالَ الْجُنُودُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لاَ دَاعِيَ لِتَمْزِيقِهِ، بَلْ لِنَقْتَرِعْ عَلَيْهِ فَنَرَى مَنْ يَكْسِبُهُ!» وَقَدْ حَدَثَ ذلِكَ لِيَتِمَّ مَا جَاءَ فِي الْكِتَابِ: «اقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى قَمِيصِي اقْتَرَعُوا». وَهَذَا هُوَ مَا فَعَلَهُ الْجُنُودُ. |
| 25 وَهُنَاكَ، عِنْدَ صَلِيبِ يَسُوعَ، وَقَفَتْ مَرْيَمُ أُمُّهُ، وَأُخْتُ أُمِّهِ مَرْيَمُ زَوْجَةُ كِلُوبَا؛ وَمَرْيَمُ الْمَجْدَلِيَّةُ. |
| 26 فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ أُمَّهُ، وَالتِّلْمِيذَ الَّذِي كَانَ يُحِبُّهُ وَاقِفاً بِالْقُرْبِ مِنْهَا، قَالَ لأُمِّهِ: «أَيَّتُهَا الْمَرْأَةُ، هَذَا ابْنُكِ!» |
| 27 ثُمَّ قَالَ لِلتِّلْمِيذِ: «هذِهِ أُمُّكَ». وَمُنْذُ ذلِكَ الْحِينِ أَخَذَهَا التِّلْمِيذُ إِلَى بَيْتِهِ. |
| 28 بَعْدَ هَذَا رَأَى يَسُوعُ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدِ اكْتَمَلَ، فَقَالَ: «أَنَا عَطْشَانُ»، لِيَتِمَّ مَا جَاءَ فِي الْكِتَابِ. |
| 29 وَكَانَ هُنَاكَ وِعَاءٌ مَلِيءٌ بِالْخَلِّ، فَغَمَسُوا فِي الْخَلِّ إِسْفِنْجَةً وَضَعُوهَا عَلَى زُوفَا، وَرَفَعُوهَا إِلَى فَمِهِ. |
| 30 فَلَمَّا ذَاقَ يَسُوعُ الْخَلَّ، قَالَ: «قَدْ أُكْمِلَ!» ثُمَّ نَكَّسَ رَأْسَهُ وَأَسْلَمَ الرُّوحَ. |
Zimbrisch
Schupfme nèt vort, balle pin khennt alt, lazzme et alùmma, bàldamar vonkhéat moi sterche!
Salmo 71,9
Balda dar Gesù hatt gesékk soi muatar un nåmp irn in dischèpolo, bodar hatt gehàltet hearn, hattar khött soinar muatar: Baibe, schauge doi sunn! Denna hattar khött in dischèpolo: Schuge, doi muatar! Un vo sèm vort, dar dischèpolo hattze genùmmp in soi haus.
Giovanni 19,26-27
Bibelen
Kast mig ikke bort, når jeg bliver gammel, forlad mig ikke, når kræfterne svigter.
Salmernes Bog 71,9
Da Jesus så sin mor og ved siden af hende den discipel, han elskede, sagde han til sin mor: Kvinde, dér er din søn. Derpå sagde han til disciplen: Dér er din mor. Fra den time tog disciplen hende hjem til sig.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Bibelen)
|
6
fra fødslen har jeg støttet mig til dig, det var dig, der tog mig fra moders liv, min lovsang gælder altid dig. |
|
7
For mange er jeg blevet et tegn, og du er min sikre tilflugt. |
|
8
Min mund er fuld af lovsang til dig, jeg priser din herlighed dagen lang. |
|
9
Kast mig ikke bort, når jeg bliver gammel, forlad mig ikke, når kræfterne svigter. |
|
10
For mine fjender taler om mig, de, som vogter på mig, lægger råd op sammen; |
|
11
de siger: Gud har forladt ham. Efter ham, fang ham, for ingen kan redde ham! |
|
12
Gud, hold dig ikke borte fra mig, min Gud, skynd dig til hjælp! |
Johannes 19 (Bibelen)
| 23 Da soldaterne havde korsfæstet Jesus, tog de hans klæder og delte dem i fire dele, én del til hver soldat. Også kjortlen tog de; men den var uden sammensyninger, ét vævet stykke fra øverst til nederst; |
|
24
derfor sagde de til hinanden: »Lad os ikke rive den i stykker, men trække lod om, hvem der skal have den.« For sådan skulle det skriftord gå i opfyldelse: De delte mine klæder mellem sig, de kastede lod om min klædning. Det gjorde soldaterne altså. |
| 25 Men ved Jesu kors stod hans mor, hans mors søster, Maria, Klopas' hustru, og Maria Magdalene. |
| 26 Da Jesus så sin mor og ved siden af hende den discipel, han elskede, sagde han til sin mor: »Kvinde, dér er din søn.« |
| 27 Derpå sagde han til disciplen: »Dér er din mor.« Fra den time tog disciplen hende hjem til sig. |
| 28 Derefter, da Jesus vidste, at alt nu var fuldbragt, og for at Skriften skulle opfyldes, sagde han: »Jeg tørster.« |
| 29 Der stod et kar fyldt med eddike. De satte så en svamp fyldt med eddiken på en isopstængel og stak den op til hans mund. |
| 30 Da Jesus havde fået eddiken, sagde han: »Det er fuldbragt.« Og han bøjede hovedet og opgav ånden. |
Hoffnung für Alle
Verstoße mich nicht, jetzt, wo ich alt geworden bin; verlass mich nicht, wenn meine Kräfte nun schwinden!
Psalm 71,9
Als Jesus seine Mutter sah und neben ihr den Jünger, den er sehr lieb hatte, sagte er zu ihr: »Das ist jetzt dein Sohn!« Und zu dem Jünger sagte er: »Sie ist jetzt deine Mutter.« Von da an nahm der Jünger sie zu sich in sein Haus.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Hoffnung für Alle)
|
6
Ja, seit meiner Geburt bist du mein Halt. Vom ersten Tag an hast du für mich gesorgt. Darum will ich dich loben mein Leben lang. |
|
7
Viele, die meine Not sahen, mussten denken: Gott hat ihn verworfen! Aber du hast dich als machtvoller Beschützer erwiesen. |
|
8
Darum will ich dich vor anderen loben, den ganzen Tag will ich dich rühmen. |
|
9
Verstoße mich nicht, jetzt, wo ich alt geworden bin; verlass mich nicht, wenn meine Kräfte nun schwinden! |
|
10
Meine Feinde wollen mich umbringen; schon tun sie sich zusammen und planen einen Anschlag. |
|
11
»Gott hat ihn aufgegeben«, sagen sie. »Los, ihm nach! Packt ihn! Jetzt hat er keinen mehr, der ihm beisteht!« |
|
12
Gott, warum bist du so weit weg? Mein Gott, komm mir schnell zu Hilfe! |
Johannes 19 (Hoffnung für Alle)
| 23 Als die Soldaten Jesus gekreuzigt hatten, nahmen sie seine Kleider und teilten sie in vier Stücke, so dass jeder der Soldaten eines davon bekam. Das Untergewand war jedoch durchgehend gewebt, ohne jede Naht. |
| 24 Deshalb beschlossen sie: »Dieses Untergewand wollen wir nicht zerschneiden. Wir werden losen, wer es bekommen soll.« Damit sollte sich die Vorhersage der Heiligen Schrift erfüllen: »Meine Kleider haben sie unter sich aufgeteilt und um mein Gewand gelost.« Genauso geschah es auch. |
| 25 Bei dem Kreuz, an dem Jesus hing, standen seine Mutter und ihre Schwester, außerdem Maria, die Frau von Klopas, und Maria aus Magdala. |
| 26 Als Jesus nun seine Mutter sah und neben ihr den Jünger, den er sehr lieb hatte, sagte er zu ihr: »Das ist jetzt dein Sohn!« |
| 27 Und zu dem Jünger sagte er: »Sie ist jetzt deine Mutter.« Von da an nahm der Jünger sie zu sich in sein Haus. |
| 28 Jesus wusste, dass nun sein Auftrag erfüllt war. Doch die Vorhersage der Heiligen Schrift sollte voll und ganz in Erfüllung gehen, darum sagte er: »Ich habe Durst!« |
| 29 In der Nähe stand ein Krug mit Essigwasser. Die Soldaten tauchten einen Schwamm hinein, steckten ihn auf einen Ysopstängel und hielten Jesus den Schwamm an den Mund. |
| 30 Nachdem Jesus ein wenig davon probiert hatte, rief er: »Es ist vollbracht!« Dann ließ er den Kopf sinken und starb. |
Leonberger Bibel
Verwirf mich nicht in der Zeit des Alters; verlass mich nicht, wenn meine Kraft schwindet!
Psalm 71,9
Als Jesus [seine] Mutter sah und den Jünger, den er liebgewonnen hatte, dabeistehen, sagt er zu [seiner] Mutter: Frau, siehe!, [da ist] dein Sohn. Danach sagt er zu dem Jünger: Siehe!, [da ist] deine Mutter. Und von jener Stunde an nahm der Jünger sie zu sich nach Hause.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Leonberger Bibel)
| 6 Auf dich habe ich mich verlassen vom Mutterleib an, / vom Mutterschoß an bist du mein Schutz; / von dir singt mein Loblied allezeit. / |
| 7 Ein Wunder bin ich für viele, / und du bist meine starke Zuflucht. / |
| 8 Mein Mund ist deines Lobes voll, / voll deines Preises den ganzen Tag. / |
| 9 Verwirf mich nicht in den Tagen des Alters; / wenn meine Kraft schwindet, verlass mich nicht. / |
| 10 Denn meine Feinde reden über mich, / und die auf mein Leben lauern, ratschlagen |
| 11 und sprechen: / "Gott hat ihn verlassen; so jaget ihm nach / und ergreift ihn, denn da ist kein Retter!" / |
| 12 Oh Gott, sei nicht ferne von mir, / mein Gott, eile, mir zu helfen! / |
Johannes 19 (Leonberger Bibel)
| 23 Die Soldaten – nachdem sie Jesus gekreuzigt hatten – nahmen nun seine Gewänder, und sie machten vier Teile [daraus], für jeden Soldaten einen Teil, [dazu] auch das Hemd. Es war aber das Hemd ohne Naht, von oben her <in eins durchgewebt>. |
| 24 Da sagten sie zueinander: „Lasst es uns nicht zerreißen, sondern darum losen, wem es gehören soll“, sodass sich die Schrift erfüllte, die besagt: „Sie haben meine Gewänder unter sich aufgeteilt, / und um meine Kleidung warfen sie das Los.“ Die Soldaten taten nun [genau] das. |
| 25 Es standen aber am Kreuz von Jesus seine Mutter und die Schwester seiner Mutter, Maria, die [Frau] des Klopas, und Maria Magdalena. |
| 26 Als nun Jesus [seine] Mutter sah und den Jünger, den er liebgewonnen hatte, dabeistehen, sagt er zu [seiner] Mutter: „Frau, siehe!, [da ist] dein Sohn.“ |
| 27 Danach sagt er zu dem Jünger: „Siehe!, [da ist] deine Mutter.“ Und von jener Stunde an nahm der Jünger sie <zu sich nach Hause>. |
| 28 Danach, weil Jesus wusste, dass bereits alles vollbracht war, sagt er, damit die Schrift vollendet wird: „Ich habe Durst!“ |
| 29 Ein Gefäß voll saurem Wein stand [da]; also befestigten sie einen Schwamm voll saurem Wein um einen Ysopstängel und brachten ihn an seinen Mund. |
| 30 Nachdem nun Jesus den sauren Wein genommen hatte, sagte er: „Es ist vollbracht!“, und er neigte den Kopf und gab den Geist auf. |
Neue Evangelistische Übersetzung
Verwirf mich nicht in der Zeit des Alters, verlass mich nicht beim Schwinden meiner Kraft.
Psalm 71,9
Als Jesus seine Mutter neben dem Jünger stehen sah, den er besonders liebte, sagte er zu ihr: "Das ist jetzt dein Sohn!" Und zu dem Jünger sagte er: "Das ist nun deine Mutter!" Der Jünger nahm sie zu sich und sorgte von da an für sie.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Neue Evangelistische Übersetzung)
| 6 Von Mutterleib an verließ ich mich auf dich. / Schon aus dem Mutterschoß halfst du mir heraus. / Dir gilt stets mein Lobgesang. |
| 7 Ich war wie ein Zeichen für viele, / denn du bist mein mächtiger Schutz. |
| 8 Mein Mund ist voll von deinem Lob, / von deinem Ruhm den ganzen Tag. |
|
9
Verwirf mich nicht in der Zeit des Alters, / verlass mich nicht beim Schwinden meiner Kraft. |
| 10 Denn meine Feinde reden schlecht von mir; / die mir ans Leben wollen, beraten sich. |
| 11 "Gott hat ihn verlassen!", sagen sie. / "Verfolgt und ergreift ihn! / Einen Retter hat er nicht." |
| 12 Gott, du bist so weit weg! / Komm doch und hilf mir schnell! |
Johannes 19 (Neue Evangelistische Übersetzung)
| 23 Die vier Soldaten, die Jesus gekreuzigt hatten, teilten seine Kleidung unter sich auf. Auch sein Untergewand nahmen sie an sich. Es war von oben bis unten durchgehend gewebt, ohne Naht. |
|
24
"Das zerreißen wir nicht", sagten sie zueinander, "lassen wir das Los entscheiden, wer es bekommt!" Damit erfüllte sich, was die Schrift vorausgesagt hatte: "Sie haben meine Kleider unter sich verteilt und über mein Gewand das Los geworfen." Und genau das hatten die Soldaten getan. |
| 25 In der Nähe des Kreuzes, an dem Jesus hing, standen seine Mutter ‹Maria› und ihre Schwester. Außerdem Maria, die Frau des Klopas, und Maria aus Magdala. |
| 26 Als Jesus seine Mutter neben dem Jünger stehen sah, den er besonders lieb hatte, sagte er zu ihr: "Frau, das ist jetzt dein Sohn!" |
|
27
Und zu dem Jünger sagte er: "Das ist nun deine Mutter!" Der Jünger nahm sie zu sich und sorgte von da an für sie. |
| 28 Weil Jesus wusste, dass nun alles vollbracht war, sagte er: "Ich habe Durst!" Denn er wollte auch in diesem Punkt die Voraussagen der Schrift erfüllen. |
| 29 Da tauchten die Soldaten einen Schwamm in das Gefäß mit Weinessig, das dort stand, steckten ihn auf einen Ysopstängel und hielten ihn Jesus an den Mund. |
|
30
Als Jesus von dem Essig genommen hatte, sagte er: "Es ist vollbracht!" Dann ließ er den Kopf sinken und übergab den Geist. |
Schlachter 2000
Verwirf mich nicht in den Tagen des Alters, verlass mich nicht, wenn meine Kraft abnimmt!
Psalm 71,9
Als Jesus seine Mutter sah und den Jünger dabei stehen, den er lieb hatte, spricht er zu seiner Mutter: Frau, siehe, dein Sohn! Darauf spricht er zu dem Jünger: Siehe, deine Mutter! Und von der Stunde an nahm sie der Jünger zu sich.
Johannes 19,26-27
Psalm 71 (Schlachter 2000)
|
6
Auf dich habe ich mich verlassen vom Mutterleib an, vom Mutterschoß an hast du für mich gesorgt; mein Rühmen gilt dir allezeit. |
|
7
Ich bin für viele wie ein Wunderzeichen, und du bist meine starke Zuflucht. |
|
8
Mein Mund soll erfüllt sein von deinem Lob, von deiner Verherrlichung allezeit! |
|
9
Verwirf mich nicht in den Tagen des Alters, verlass mich nicht, wenn meine Kraft abnimmt! |
|
10
Denn meine Feinde reden von mir, und die meiner Seele auflauern, ratschlagen miteinander |
|
11
und sagen: »Gott hat ihn verlassen! Jagt ihm nach und ergreift ihn; denn es gibt keinen Retter!« |
|
12
O Gott, sei nicht fern von mir! Mein Gott, eile mir zu Hilfe! |
Johannes 19 (Schlachter 2000)
| 23 Als nun die Kriegsknechte Jesus gekreuzigt hatten, nahmen sie seine Kleider und machten vier Teile, für jeden Kriegsknecht einen Teil, und dazu das Untergewand. Das Untergewand aber war ohne Naht, von oben bis unten in einem Stück gewoben. |
| 24 Da sprachen sie zueinander: Lasst uns das nicht zertrennen, sondern darum losen, wem es gehören soll! — damit die Schrift erfüllt würde, die spricht: »Sie haben meine Kleider unter sich geteilt und über mein Gewand das Los geworfen«. Dies nun taten die Kriegsknechte. |
| 25 Es standen aber bei dem Kreuz Jesu seine Mutter und die Schwester seiner Mutter, Maria, die Frau des Klopas, und Maria Magdalena. |
| 26 Als nun Jesus seine Mutter sah und den Jünger dabei stehen, den er lieb hatte, spricht er zu seiner Mutter: Frau, siehe, dein Sohn! |
| 27 Darauf spricht er zu dem Jünger: Siehe, deine Mutter! Und von der Stunde an nahm sie der Jünger zu sich. |
| 28 Nach diesem, da Jesus wusste, dass schon alles vollbracht war, spricht er, damit die Schrift erfüllt würde: Mich dürstet! |
| 29 Es stand nun ein Gefäß voll Essig da; sie aber tränkten einen Schwamm mit Essig, legten ihn um einen Ysop und hielten es ihm an den Mund. |
| 30 Als nun Jesus den Essig genommen hatte, sprach er: Es ist vollbracht! Und er neigte das Haupt und übergab den Geist. |
English Standard Version
Do not cast me off in the time of old age; forsake me not when my strength is spent.
Psalm 71:9 (ESV)
When Jesus saw his mother and the disciple whom he loved standing nearby, he said to his mother, Woman, behold, your son! Then he said to the disciple, Behold, your mother! And from that hour the disciple took her to his own home.
John 19:26-27 (ESV)
Psalm 71 (English Standard Version)
|
6
Upon you I have leaned from before my birth; you are he who took me from my mother's womb. My praise is continually of you. |
|
7
I have been as a portent to many, but you are my strong refuge. |
|
8
My mouth is filled with your praise, and with your glory all the day. |
|
9
Do not cast me off in the time of old age; forsake me not when my strength is spent. |
|
10
For my enemies speak concerning me; those who watch for my life consult together |
|
11
and say, “God has forsaken him; pursue and seize him, for there is none to deliver him.” |
|
12
O God, be not far from me; O my God, make haste to help me! |
Johannes 19 (English Standard Version)
| 23 When the soldiers had crucified Jesus, they took his garments and divided them into four parts, one part for each soldier; also his tunic. But the tunic was seamless, woven in one piece from top to bottom, |
|
24
so they said to one another, “Let us not tear it, but cast lots for it to see whose it shall be.” This was to fulfill the Scripture which says, “They divided my garments among them, and for my clothing they cast lots.” So the soldiers did these things, |
| 25 but standing by the cross of Jesus were his mother and his mother's sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene. |
|
26
When Jesus saw his mother and the disciple whom he loved standing nearby, he said to his mother, “Woman, behold, your son!” |
|
27
Then he said to the disciple, “Behold, your mother!” And from that hour the disciple took her to his own home. |
|
28
After this, Jesus, knowing that all was now finished, said (to fulfill the Scripture), “I thirst.” |
| 29 A jar full of sour wine stood there, so they put a sponge full of the sour wine on a hyssop branch and held it to his mouth. |
|
30
When Jesus had received the sour wine, he said, “It is finished,” and he bowed his head and gave up his spirit. |
Free Bible Version
Don't reject me now I'm getting old. When my strength is gone, please don't abandon me.
Psalm 71:9
When Jesus saw his mother, and the disciple he loved standing beside her, he said to his mother, Mother, this is your son. Then he said to the disciple, This is your mother. From then on the disciple took her into his home.
John 19:26-27
Psalm 71 (Free Bible Version)
| 6 I have depended on you since birth; you have taken care of me from my mother's womb. That's why I'm always praising you! |
| 7 My life has been like a miracle to many people, for you have been my powerful protector. |
| 8 All day long I am full of praise for you, telling how wonderful you are! |
| 9 Don't reject me now I'm getting old. When my strength is gone, please don't abandon me. |
| 10 For my enemies are talking about me; those who want to kill me are plotting together. |
| 11 They say, “God has given up on him. Let's go after him because there's no one to save him.” |
| 12 God, please don't stay away from me. My God, hurry to help me! |
Johannes 19 (Free Bible Version)
| 23 When the soldiers had crucified Jesus they took his clothes and divided them in four so that each soldier had his share. There was also his robe, made without seams, woven in one piece. |
| 24 So they said to each other, “Let's not tear it, but let's decide who will have it by rolling dice.” This fulfilled the Scripture that says, “They divided my garments among them and rolled dice for my clothing.” |
|
25
So that is what the soldiers did. Standing near the cross was Jesus' mother and his mother's sister, Mary the wife of Clopas and Mary Magdalene. |
| 26 When Jesus saw his mother, and the disciple he loved standing beside her, he said to his mother, “Mother, this is your son.” |
| 27 Then he said to the disciple, “This is your mother.” From then on the disciple took her into his home. |
| 28 Jesus now realized that he had finished all that he had come to do. In fulfillment of Scripture, he said, “I'm thirsty.” |
| 29 A jar of wine vinegar was standing there, so they soaked a sponge in the vinegar, put it on a hyssop stick, and held it to his lips. |
| 30 After he'd had the vinegar, Jesus said, “It's finished!” Then he bowed his head and breathed his last. |
Reina-Valera 1995
No me deseches en el tiempo de la vejez; cuando mi fuerza se acabe, no me desampares.
Salmo 71,9
Cuando vio Jesús a su madre y al discípulo a quien él amaba, que estaba presente, dijo a su madre: —Mujer, he ahí tu hijo. Después dijo al discípulo: —He ahí tu madre. Y desde aquella hora el discípulo la recibió en su casa.
Juan 19,26-27
Psalm 71 (Reina-Valera 1995)
|
6
En ti he sido sustentado desde el vientre. Del vientre de mi madretú fuiste el que me sacó; para ti será siempre mi alabanza. |
|
7
Como prodigio he sido a muchos, y tú mi refugio fuerte. |
|
8
Sea llena mi boca de tu alabanza, de tu gloria todo el día. |
|
9
No me deseches en el tiempo de la vejez; cuando mi fuerza se acabe, no me desampares, |
|
10
porque mis enemigos hablan de mí y los que acechan mi almase consultan entre sí, |
|
11
diciendo: «Dios lo ha desamparado; perseguidlo y tomadlo, porque no hay quien lo libre». |
|
12
¡No te alejes, Dios, de mí; Dios mío, acude pronto en mi socorro! |
Johannes 19 (Reina-Valera 1995)
| 23 Cuando los soldados crucificaron a Jesús, tomaron sus vestidos e hicieron cuatro partes, una para cada soldado. Tomaron también su túnica, la cual era sin costura, de un solo tejido de arriba abajo. |
|
24
Entonces dijeron entre sí: —No la partamos, sino echemos suertes sobre ella, a ver de quién será. Esto sucedió para que se cumpliera la Escritura, que dice: «Repartieron entre sí mis vestidos, y sobre mi ropa echaron suertes». Y así lo hicieron los soldados. |
| 25 Estaban junto a la cruz de Jesús su madre y la hermana de su madre, María mujer de Cleofas, y María Magdalena. |
|
26
Cuando vio Jesús a su madre y al discípulo a quien él amaba, que estaba presente, dijo a su madre: —Mujer, he ahí tu hijo. |
|
27
Después dijo al discípulo: —He ahí tu madre. Y desde aquella hora el discípulo la recibió en su casa. |
|
28
Después de esto, sabiendo Jesús que ya todo estaba consumado, dijo, para que la Escritura se cumpliera: —¡Tengo sed! |
| 29 Había allí una vasija llena de vinagre; entonces ellos empaparon en vinagre una esponja y, poniéndola en un hisopo, se la acercaron a la boca. |
|
30
Cuando Jesús tomó el vinagre, dijo: —¡Consumado es! E inclinando la cabeza, entregó el espíritu. |
Segond 21
Ne me rejette pas au moment de la vieillesse! Quand mes forces s’en vont, ne m’abandonne pas!
Psaume 71,9
Jésus vit sa mère et, près d’elle, le disciple qu’il aimait. Il dit à sa mère: «Femme, voici ton fils.» Puis il dit au disciple: «Voici ta mère.» Dès ce moment-là, le disciple la prit chez lui.
Jean 19,26-27
Psalm 71 (Segond 21)
| 6 Depuis ma naissance je m’appuie sur toi: c’est toi qui m’as fait sortir du ventre de ma mère. Tu es sans cesse l’objet de mes louanges. |
| 7 Je suis pour beaucoup un cas étrange, mais toi, tu es mon puissant refuge. |
| 8 Que ma bouche soit remplie de tes louanges, que chaque jour elle dise ta beauté! |
| 9 Ne me rejette pas au moment de la vieillesse! Quand mes forces s’en vont, ne m’abandonne pas! |
| 10 En effet, mes ennemis parlent de moi, et ceux qui guettent ma vie tiennent conseil ensemble. |
| 11 Ils disent: «Dieu l’abandonne. Poursuivez-le, attrapez-le! Il n’y a personne pour le délivrer.» |
| 12 O Dieu, ne t’éloigne pas de moi! Mon Dieu, viens vite à mon secours! |
Johannes 19 (Segond 21)
| 23 Après avoir crucifié Jésus, les soldats prirent ses vêtements et en firent quatre parts, une pour chaque soldat. Ils prirent aussi sa tunique, qui était sans couture, d’une seule pièce depuis le haut jusqu’en bas. Ils se dirent entre eux: |
| 24 «Ne la déchirons pas, mais tirons au sort pour savoir à qui elle sera.» C’est ainsi que s’accomplit cette parole de l’Ecriture: Ils se sont partagé mes vêtements et ils ont tiré au sort mon habit. Voilà ce que firent les soldats. |
| 25 Près de la croix de Jésus se tenaient sa mère, la sœur de sa mère, Marie la femme de Clopas et Marie de Magdala. |
| 26 Jésus vit sa mère et, près d’elle, le disciple qu’il aimait. Il dit à sa mère: «Femme, voici ton fils.» |
| 27 Puis il dit au disciple: «Voici ta mère.» Dès ce moment-là, le disciple la prit chez lui. |
| 28 Après cela, Jésus, qui savait que tout était déjà accompli, dit, afin que l’Ecriture se réalise pleinement: «J’ai soif.» |
| 29 Il y avait là un vase plein de vinaigre. Les soldats en remplirent une éponge, la fixèrent à une branche d’hysope et l’approchèrent de sa bouche. |
| 30 Quand Jésus eut pris le vinaigre, il dit: «Tout est accompli.» Puis il baissa la tête et rendit l’esprit. |
An Bíobla Naofa 1981
Ná caith uait mé i ndeireadh m’aoise; ná fág mé liom féin nuair a mheathfaidh mo bhrí orm.
Salm 71:9
Nuair a chonaic Íosa a mháthair agus an deisceabal a ghráigh sé ina sheasamh lena hais, dúirt sé lena mháthair: “A bhean, sin é do mhac.” Ansin dúirt sé leis an deisceabal: “Sin í do mháthair.” Agus ón uair sin amach ghlac an deisceabal isteach ina bhaile féin í.
Eoin 19:26-27
Psalm 71 (An Bíobla Naofa 1981)
|
6
Is ort atá mo sheasamh ó rugadh mé, ó bhroinn mo mháthar ba thú mo dhídean; ionat a bhíodh mo dhóchas i gcónaí. |
|
7
Ba ábhar iontais mé ag mórán daoine ach is tú mo chúntóir cumasach. |
|
8
Is lán mo bhéal de do mholadh agus de do ghlóir ar feadh an lae. |
|
9
Ná caith uait mé i ndeireadh m’aoise; ná fág mé liom féin nuair a mheathfaidh mo bhrí orm. |
|
10
Óir bím i mbéal mo naimhde; téann lucht mo bhraite i gcomhairle le chéile |
|
11
á rá: “Tá sé tréigthe ag Dia; téigí ar a thóir agus beirigí air, óir níl aon neach ann lena shaoradh.” |
|
12
A Dhia, ná bíse i bhfad uaim; déan deifir, a Dhia, agus cabhraigh liom. |
Johannes 19 (An Bíobla Naofa 1981)
| 23 Nuair a bhí na saighdiúirí tar éis Íosa a chéasadh, thóg siad a chuid éadaigh agus rinne siad ceithre sciar díobh – sciar don saighdiúir acu – agus an t-ionar. Ní raibh uaim ar bith san ionar, ach é fite slan ó bharr anuas. |
| 24 Mar sin, dúirt siad le chéile: “Ná stróicimis é, ach é a chur ar chrainn cé aige go mbeidh sé” – chun go gcomhlíonfaí an scrioptúr a deir: “Roinn siad mo chuid éadaigh eatarthu, agus chuir siad ar chrainn mo chulaith.” Rinne na saighdiúirí an méid sin. |
| 25 Bhí ina seasamh le hais chros Íosa, a mháthair, agus deirfiúr a mháthar, Máire Chlópas, agus Máire Mhaigdiléana. |
| 26 Nuair a chonaic Íosa a mháthair agus an deisceabal a ghráigh sé ina sheasamh lena hais, dúirt sé lena mháthair: “A bhean, sin é do mhac.” |
| 27 Ansin dúirt sé leis an deisceabal: “Sin í do mháthair.” Agus ón uair sin amach ghlac an deisceabal isteach ina bhaile féin í. |
| 28 Tar éis an méid sin, ó bhí a fhios ag Íosa go raibh gach ní déanta feasta, chun go gcomhlíonfaí an scrioptúr, dúirt sé: “Tá tart orm.” |
| 29 Bhí soitheach ansiúd lán d’fhínéagar. Thum siad spúinse as an bhfínéagar agus chuir siad ar bharr chraobh iosóipe é, agus chuir siad chun a bhéil é. |
| 30 Tar éis dó an fínéagar a ghlacadh dúirt Íosa. “Tá sé curtha i gcrích.” Chrom sé a cheann agus thug uaidh a spiorad. |
Νέα Μετάφραση Βάμβα
Στην εποχή των γηρατειών μη με απoρρίψεις· όταν εκλείπει η δύναμή μoυ, μη με εγκαταλείπεις.
Ψαλμοί 71:9
Καθώς ο Iησούς είδε τη μητέρα του και τον μαθητή, που αγαπούσε, να στέκεται δίπλα, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να, ο γιος σου. Έπειτα, λέει στον μαθητή: Nα, η μητέρα σου. Kαι από την ώρα εκείνη ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του.
Κατά Ιωάννην 19:26-27
Psalm 71 (Νέα Μετάφραση Βάμβα)
| 6 Σε σένα επιστηρίχθηκα από την κoιλιά τής μητέρας μου· εσύ είσαι η σκέπη μoυ από τα σπλάχνα τής μητέρας μoυ· o ύμνoς μoυ θα είναι πάντoτε σε σένα. |
| 7 Έγινα στoυς πoλλoύς σαν τέρας· αλλά, εσύ είσαι τo δυνατό μoυ καταφύγιo. |
| 8 Aς γεμίσει τo στόμα μoυ από τoν ύμνo σoυ, από τη δόξα σoυ, όλη την ημέρα. |
| 9 Στην εποχή των γηρατειών μη με απoρρίψεις· όταν εκλείπει η δύναμή μoυ, μη με εγκαταλείπεις. |
| 10 Eπειδή, oι εχθρoί μoυ μιλoύν για μένα· και αυτoί πoυ παραφυλάττουν την ψυχή μoυ, κάνoυν συμβoύλιo εναντίoν μoυ, |
| 11 λέγoντας: O Θεός τoν εγκατέλειψε· καταδιώξτε τoν και πιάστε τoν, επειδή δεν υπάρχει αυτός πoυ σώζει. |
| 12 Θεέ, μη απoμακρυνθείς από μένα· Θεέ μoυ, κάνε γρήγoρα νάρθεις σε βoήθειά μoυ. |
Johannes 19 (Νέα Μετάφραση Βάμβα)
| 23 Oι στρατιώτες, λοιπόν, αφού σταύρωσαν τον Iησού, πήραν τα ιμάτιά του, και έκαναν τέσσερα μερίδια, ένα μερίδιο σε κάθε έναν στρατιώτη, και τον χιτώνα· ο χιτώνας, μάλιστα, ήταν άρραφος, υφαντός ολόκληρος, από πάνω μέχρι κάτω. |
| 24 Eίπαν, λοιπόν, αναμεταξύ τους: Aς μη τον σχίσουμε, αλλά ας ρίξουμε γι' αυτόν λαχνό, τίνος θα είναι· για να εκπληρωθεί η γραφή που λέει: «Διαμοιράστηκαν τα ιμάτιά μου αναμεταξύ τους, και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο». Oι μεν, λοιπόν, στρατιώτες αυτά έκαναν. |
| 25 Kοντά δε στον σταυρό τού Iησού στέκονταν η μητέρα του, και η αδελφή τής μητέρας του, η Mαρία, η γυναίκα τού Kλωπά, και η Mαρία η Mαγδαληνή. |
| 26 O Iησούς, λοιπόν, καθώς είδε τη μητέρα του και τον μαθητή, που αγαπούσε, να στέκεται δίπλα, λέει στη μητέρα του: Γυναίκα, να, ο γιος σου. |
| 27 Έπειτα, λέει στον μαθητή: Nα, η μητέρα σου. Kαι από την ώρα εκείνη ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του. |
| 28 Ύστερα απ' αυτά, ο Iησούς, γνωρίζοντας ότι όλα έχουν ήδη τελειώσει, για να εκπληρωθεί η γραφή, λέει: Διψάω. |
| 29 Bρισκόταν δε εκεί ένα σκεύος γεμάτο ξίδι· και εκείνοι, γεμίζοντας ένα σφουγγάρι με ξίδι, βάζοντάς το γύρω από μία δέσμη με ύσσωπο, το έφεραν στο στόμα του. |
| 30 Όταν, λοιπόν, ο Iησούς το πήρε, είπε: Tετέλεσται· και γέρνοντας το κεφάλι, παρέδωσε το πνεύμα. |
ספר הבריתות 2004
אַל־תַּשְׁלִיכֵנִי לְעֵת זִקְנָה כִּכְלוֹת כֹּחִי אַל־תַּעַזְבֵנִי.
תהלים עא 9
כְּשֶׁרָאָה יֵשׁוּעַ אֶת אִמּוֹ וְאֶת הַתַּלְמִיד הָאָהוּב עָלָיו עוֹמֵד לְיָדָהּ, אָמַר לְאִמּוֹ: אִשָּׁה, הִנֵּה בְּנֵךְ. לְאַחַר מִכֵּן אָמַר לַתַּלְמִיד: הִנֵּה אִמְּךָ. מֵאוֹתָהּ שָׁעָה אָסַף אוֹתָהּ הַתַּלְמִיד לְבֵיתוֹ.
יוחנן יט 26-27
Psalm 71 (ספר הבריתות 2004)
| 6 עָלֶיךָ נִסְמַכְתִּי מִבֶּטֶן מִמְּעֵי אִמִּי אַתָּה גוֹזִי בְּךָ תְהִלָּתִי תָמִיד. |
| 7 כְּמוֹפֵת הָיִיתִי לְרַבִּים וְאַתָּה מַחֲסִי־עֹז. |
| 8 יִמָּלֵא פִי תְּהִלָּתֶךָ כָּל־הַיּוֹם תִּפְאַרְתֶּךָ. |
| 9 אַל־תַּשְׁלִיכֵנִי לְעֵת זִקְנָה כִּכְלוֹת כֹּחִי אַל־תַּעַזְבֵנִי. |
| 10 כִּי־אָמְרוּ אוֹיְבַי לִי וְשֹׁמְרֵי נַפְשִׁי נוֹעֲצוּ יַחְדָּו. |
| 11 לֵאמֹר אֱלֹהִים עֲזָבוֹ רִדְפוּ וְתִפְשׂוּהוּ כִּי־אֵין מַצִּיל. |
| 12 אֱלֹהִים אַל־תִּרְחַק מִמֶּנִּי אֱלֹהַי לְעֶזְרָתִי חִישָׁה. |
Johannes 19 (ספר הבריתות 2004)
| 23 הַחַיָּלִים שֶׁצָּלְבוּ אֶת יֵשׁוּעַ לָקְחוּ אֶת בְּגָדָיו וְחִלְּקוּם לְאַרְבָּעָה חֲלָקִים, חֵלֶק אֶחָד לְכָל חַיָּל. הֵם לָקְחוּ גַּם אֶת הַכֻּתֹּנֶת, אֶלָּא שֶׁהִיא הָיְתָה לְלֹא תֶּפֶר, אֲרִיגָה רְצוּפָה מִלְמַעְלָה לְמַטָּה. |
| 24 אָמְרוּ זֶה אֶל זֶה: "אַל נָא נִקְרַע אוֹתָהּ, אֶלָּא נַפִּיל עָלֶיהָ גּוֹרָל לְמִי תִּהְיֶה." זֶה הָיָה כְּדֵי שֶׁיִּתְקַיֵּם הַכָּתוּב: "יְחַלְּקוּ בְּגָדַי לָהֶם וְעַל ― לְבוּשִׁי יַפִּילוּ גּוֹרָל", וְאָמְנָם כָּךְ עָשׂוּ הַחַיָּלִים. |
| 25 עַל-יַד צְלַב יֵשׁוּעַ עָמְדוּ אִמּוֹ וַאֲחוֹת אִמּוֹ, מִרְיָם אֵשֶׁת קְלוֹפָה וּמִרְיָם הַמַּגְדָּלִית. |
| 26 כְּשֶׁרָאָה יֵשׁוּעַ אֶת אִמּוֹ וְאֶת הַתַּלְמִיד הָאָהוּב עָלָיו עוֹמֵד לְיָדָהּ, אָמַר לְאִמּוֹ: "אִשָּׁה, הִנֵּה בְּנֵךְ." |
| 27 לְאַחַר מִכֵּן אָמַר לַתַּלְמִיד: "הִנֵּה אִמְּךָ." מֵאוֹתָהּ שָׁעָה אָסַף אוֹתָהּ הַתַּלְמִיד לְבֵיתוֹ. |
| 28 יֵשׁוּעַ יָדַע כִּי עַתָּה כְּבָר נִשְׁלַם הַכֹּל, וּכְדֵי שֶׁיִּתְקַיֵּם הַכָּתוּב אָמַר: "אֲנִי צָמֵא." |
| 29 כְּלִי מָלֵא חֹמֶץ הָיָה מֻנָּח שָׁם. שָׂמוּ סְפוֹג רָווּי חֹמֶץ עַל אֵזוֹב, וְהִגִּישׁוּ אוֹתוֹ אֶל פִּיו. |
| 30 אַחֲרֵי שֶׁקִּבֵּל אֶת הַחֹמֶץ אָמַר יֵשׁוּעַ: "נִשְׁלַם", וּבְהַרְכִּינוֹ רֹאשׁוֹ מָסַר אֶת רוּחוֹ. |
Karoli 1990
Ne vess el engem az én vénségemnek idején; mikor elfogy az én erőm, ne hagyj el engem!
Zsoltárok 71,9
Jézus, mikor látja vala, hogy ott áll az ő anyja és az a tanítvány, a kit szeret vala, monda az ő anyjának: Asszony, ímhol a te fiad! Azután monda a tanítványnak: Ímhol a te anyád! És ettől az órától magához fogadá azt az a tanítvány.
János 19,26–27
Psalm 71 (Karoli 1990)
| 6 Reád támaszkodom születésem óta; anyámnak méhéből te vontál ki engem; rólad szól az én dicséretem szüntelen. |
| 7 Mintegy csudává lettem sokaknak; de te vagy az én erős bizodalmam. |
| 8 Megtelik szájam dicséreteddel, minden napon a te dicsőségeddel. |
| 9 Ne vess el engem az én vénségemnek idején; mikor elfogy az én erőm, ne hagyj el engem! |
| 10 Mert felőlem szólanak elleneim, és a kik életemre törnek, együtt tanácskoznak, |
| 11 Mondván: Az Isten elhagyta őt! Kergessétek és fogjátok meg, mert nincs, a ki megszabadítsa. |
| 12 Oh Isten, ne távozzál el tőlem! Én Istenem, siess segítségemre! |
Johannes 19 (Karoli 1990)
| 23 A vitézek azért, mikor megfeszítették Jézust, vevék az ő ruháit, és négy részre oszták, egy részt mindenik vitéznek, és a köntösét. A köntös pedig varrástalan vala, felülről mindvégig szövött. |
| 24 Mondának azért egymásnak: Ezt ne hasogassuk el, hanem vessünk sorsot reá, kié legyen. Hogy beteljesedjék az írás, a mely ezt mondja: Megosztoztak ruháimon, és a köntösömre sorsot vetettek. A vitézek tehát ezeket művelék. |
| 25 A Jézus keresztje alatt pedig ott állottak vala az ő anyja, és az ő anyjának nőtestvére; Mária, a Kleopás felesége, és Mária Magdaléna. |
| 26 Jézus azért, mikor látja vala, hogy ott áll az ő anyja és az a tanítvány, a kit szeret vala, monda az ő anyjának: Asszony, ímhol a te fiad! |
| 27 Azután monda a tanítványnak: Ímhol a te anyád! És ettől az órától magához fogadá azt az a tanítvány. |
| 28 Ezután tudván Jézus, hogy immár minden elvégeztetett, hogy beteljesedjék az írás, monda: Szomjúhozom. |
| 29 Vala pedig ott egy eczettel teli edény. Azok azért szivacsot töltvén meg eczettel, és izsópra tévén azt, oda vivék az ő szájához. |
| 30 Mikor azért elvette Jézus az eczetet, monda: Elvégeztetett! És lehajtván fejét, kibocsátá lelkét. |
Nuova Riveduta 1994
Non respingermi nel tempo della vecchiaia, non abbandonarmi quando le mie forze declinano.
Salmo 71:9
Gesù dunque, vedendo sua madre e presso di lei il discepolo che egli amava, disse a sua madre: Donna, ecco tuo figlio! Poi disse al discepolo: Ecco tua madre! E da quel momento, il discepolo la prese in casa sua.
Giovanni 19:26-27
Psalm 71 (Nuova Riveduta 1994)
| 6 Tu sei stato il mio sostegno fin dal grembo materno, tu m'hai tratto dal seno di mia madre; a te va sempre la mia lode. |
| 7 Io sono per molti come un prodigio: tu sei il mio rifugio sicuro. |
| 8 Sia la mia bocca piena della tua lode, ed esalti ogni giorno la tua gloria! |
| 9 Non respingermi nel tempo della vecchiaia, non abbandonarmi quando le mie forze declinano. |
| 10 Perché i miei nemici sparlano di me, e quelli che mi spiano tramano insieme, |
| 11 dicendo: «Dio l'ha abbandonato; inseguitelo e prendetelo, perché non c'è nessuno che lo liberi». |
| 12 O Dio, non allontanarti da me; mio Dio, affrèttati a soccorrermi! |
Johannes 19 (Nuova Riveduta 1994)
| 23 I soldati dunque, quando ebbero crocifisso Gesù, presero le sue vesti e ne fecero quattro parti, una parte per ciascun soldato. Presero anche la tunica, che era senza cuciture, tessuta per intero dall'alto in basso. |
| 24 Dissero dunque tra di loro: «Non stracciamola, ma tiriamo a sorte a chi tocchi»; affinché si adempisse la Scrittura che dice: «Hanno spartito fra loro le mie vesti, e hanno tirato a sorte la mia tunica». Questo fecero dunque i soldati. |
| 25 Presso la croce di Gesù stavano sua madre e la sorella di sua madre, Maria di Cleopa, e Maria Maddalena. |
| 26 Gesù dunque, vedendo sua madre e presso di lei il discepolo che egli amava, disse a sua madre: «Donna, ecco tuo figlio!» |
| 27 Poi disse al discepolo: «Ecco tua madre!» E da quel momento, il discepolo la prese in casa sua. |
| 28 Dopo questo, Gesù, sapendo che ogni cosa era già compiuta, affinché si adempisse la Scrittura, disse: «Ho sete». |
| 29 C'era lì un vaso pieno d'aceto; posta dunque una spugna, imbevuta d'aceto, in cima a un ramo d'issopo, l'accostarono alla sua bocca. |
| 30 Quando Gesù ebbe preso l'aceto, disse: «+ compiuto!» E, chinato il capo, rese lo spirito. |
Südsaarländisch
Verstoß mich net, jetz, wo ich alt bin, un loss mich net im Stich, wa'mei Kraft abnemmt!
Psalm 71,9
Wie de Jesus sei Mudder gesiehn hat un bei ihr dene Jinger, wo er besunnerscht gäre gehat hat, do hat er zu seiner Mudder gesaht: Fra, guck emo, das do is jetz dei Sohn! Un zu dem Jinger hat er gesaht: Das do is jetz dei Mudder! Vun der Stunn an hat se der Jinger bei sich dehämm ufgenumm.
Johannes 19,26-27
Johannes 19 (Südsaarländisch)
| 23 Wie die Soldade de Jesus gekreizicht hodde, do hann se sei Kläder geholl un hann vier Däle aus ne gemacht, fer jeder Soldat äner Däl. Se hann aach sei Unnergewand geholl, das wo vun owe her durchgehend gewebt un ohne Noht war. |
|
24
„Das schneide mer net ausenanner“, hann se zuenanner gesaht. „Mir wolle lose, fer se siehn, wer’s kriehn soll.“ So sollt indreffe, was die Heilich Schrift angekinnicht hat: Se ha’mei Kläder unner sich ufgedält, un mei Gewand hann se verlost. Genau das hann die Soldade gemacht. |
| 25 Bei dem Kreiz, an dem wo de Jesus gehonk hat, hat sei Mudder un die Schweschder vun seiner Mudder gestann. Es Maria - em Klopas sei Fra - un’s Maria vun Magdala ware aach dort. |
| 26 Wie de Jesus sei Mudder gesiehn hat un näwe ihr dene Jinger, dene wo er besunnerscht gäre hott, do hat er zu seiner Mudder gesaht: „Guck emo do, Fra, das is jetz dei Sohn!“ |
|
27
Un zu dem Jinger hat er gesaht: „Das do is jetz dei Mudder!“ Vun der Stunn an hat der Jinger die Mudder vum Jesus bei sich dehämm ufgenumm. |
| 28 Dodenoh hat de Jesus gewisst, dass er schun alles zum Abschluss gebrung hott. Es sollt awer bis ins Letschde indreffe, was die Heilich Schrift angekinnicht hat. Deshalb hat er gesaht: „Ich hann Durscht.“ |
| 29 Nah dort debei hat e Gefäß gestann, das wo voll Weinessich war. In das hann die Soldade e Schwamm getunkt un hann’e uf e Ysopstängel gesteckt un em Jesus an de Mund gehall. |
|
30
Wie de Jesus vun dem Essich gedrunk hott, do hat er gesaht: „Jetz hann ich alles zum Abschluss gebrung!“ Dann hat er de Kopp hängge gelosst un is gestorb. |
Biblia Tysiąclecia
Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!
Ks. Psalmów 71:9
Kiedy Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Ew. Jana 19:26-27
Psalm 71 (Biblia Tysiąclecia)
| 6 Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem. |
| 7 Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem. |
| 8 Usta moje były pełne Twojej chwały, przez cały dzień - Twojej sławy. |
| 9 Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie! |
| 10 Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają, czyhający na moje życie radzą się nawzajem, |
| 11 "Bóg go opuścił - mówią - gońcie go, chwytajcie, bo nie ma on wybawcy". |
| 12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc! |
Johannes 19 (Biblia Tysiąclecia)
| 23 Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. |
| 24 Mówili więc między sobą: "Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć". Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze. |
| 25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. |
| 26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". |
| 27 Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. |
| 28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: "Pragnę". |
| 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. |
| 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: "Wykonało się!" I skłoniwszy głowę oddał ducha. |
Bíblia Livre em português
Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares quando minha força se acabar!
Salmo 71,9
Vendo Jesus a sua mãe, e ao discípulo a quem amava, que ali estava, disse a sua mãe: Mulher, eis aí teu filho. Depois disse ao discípulo: Eis aí tua mãe. E desde aquela hora o discípulo a recebeu em sua casa.
João 19,26-27
Psalm 71 (Bíblia Livre em português)
| 6 Tenho me apoiado em ti desde o ventre de minha mãe; das entranhas dela me tiraste; eu louvo continuamente a ti. |
| 7 Para muitos fui como prodígio, porém tu és meu forte refúgio. |
| 8 Minha boca seja cheia de louvores a ti por tua glória o dia todo. |
| 9 Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares quando minha força se acabar; |
| 10 Porque meus inimigos falam contra mim, e os que espiam minha alma tomam conselhos juntos uns com os outros; |
| 11 Dizendo: Deus o desamparou; persegui, e o tomai, pois já não há quem o livre. |
| 12 Deus, não fiques longe de mim; Deus meu, apressa-te para me socorrer. |
Johannes 19 (Bíblia Livre em português)
| 23 Havendo pois os soldados crucificado a Jesus, tomaram suas roupas, e fizeram quatro partes, para cada soldado uma parte, e a túnica. E era a túnica sem costura, toda tecida desde cima até baixo. |
| 24 Disseram pois uns aos outros: Não a partamos, mas lancemos sortes sobre ela, de quem será; para que se cumprisse a Escritura, que diz: Entre si partiram minhas roupas, e sobre minha veste lançaram sortes. Os soldados, pois, fizeram isto. |
| 25 E estavam junto à cruz de Jesus, sua mãe, e a irmã de sua mãe, Maria mulher de Cleofas, e Maria Madalena. |
| 26 E vendo Jesus a sua mãe, e ao discípulo a quem amava, que ali estava, disse a sua mãe: Mulher, eis aí teu filho. |
| 27 Depois disse ao discípulo: Eis aí tua mãe. E desde aquela hora o discípulo a recebeu em sua casa. |
| 28 Depois disto, sabendo Jesus que já todas as coisas estavam feitas, para que a Escritura se cumprisse, ele disse: Tenho sede. |
| 29 Estava pois ali um vaso cheio de vinagre, e encheram uma esponja de vinagre, e envolvendo-a com hissopo, levaram-na a sua boca. |
| 30 Quando pois Jesus tomou o vinagre, disse: Está consumado; e abaixando a cabeça, deu o Espírito. |
Cornilescu 2014
Nu mă lepăda la vremea bătrâneţii; când mi se duc puterile, nu mă părăsi!
Psalmul 71:9
Când a văzut Isus pe mamă-Sa şi, lângă ea, pe ucenicul pe care-l iubea, a zis mamei Sale: Femeie, iată fiul tău! Apoi, a zis ucenicului: Iată mama ta! Şi, din ceasul acela, ucenicul a luat-o la el acasă.
Ioan 19:26-27
Psalm 71 (Cornilescu 2014)
|
6
Pe Tine mă sprijin din pântecele mamei mele. Tu eşti Binefăcătorul meu încă din pântecele mamei; pe Tine Te laud fără-ncetare. |
|
7
Pentru mulţi, am ajuns ca o minune, dar Tu eşti scăparea mea cea tare. |
|
8
Să mi se umple gura de laudele Tale şi-n fiecare zi să Te slăvească! |
|
9
Nu mă lepăda la vremea bătrâneţii; când mi se duc puterile, nu mă părăsi! |
|
10
Căci vrăjmaşii mei vorbesc de mine şi cei ce-mi pândesc viaţa se sfătuiesc între ei |
|
11
zicând: „L-a părăsit Dumnezeu; urmăriţi-l, puneţi mâna pe el, căci nu-i nimeni care să-l scape!” |
|
12
Dumnezeule, nu Te depărta de mine! Dumnezeule, vino degrabă în ajutorul meu! |
Johannes 19 (Cornilescu 2014)
| 23 Ostaşii, după ce au răstignit pe Isus, I-au luat hainele şi le-au făcut patru părţi, câte o parte pentru fiecare ostaş. I-au luat şi cămaşa, care n-avea nicio cusătură, ci era dintr-o singură ţesătură de sus până jos. |
| 24 Şi au zis între ei: „Să n-o sfâşiem, ci să tragem la sorţi a cui să fie.” Aceasta s-a întâmplat ca să se împlinească Scriptura, care zice: „Şi-au împărţit hainele Mele între ei, şi pentru cămaşa Mea au tras la sorţi.” Iată ce au făcut ostaşii. |
| 25 Lângă crucea lui Isus, stăteau mama Lui şi sora mamei Lui, Maria, nevasta lui Cleopa, şi Maria Magdalena. |
| 26 Când a văzut Isus pe mamă-Sa şi, lângă ea, pe ucenicul pe care-l iubea, a zis mamei Sale: „Femeie, iată fiul tău!” |
| 27 Apoi, a zis ucenicului: „Iată mama ta!” Şi, din ceasul acela, ucenicul a luat-o la el acasă. |
| 28 După aceea, Isus, care ştia că acum totul s-a sfârşit, ca să împlinească Scriptura, a zis: „Mi-e sete.” |
| 29 Acolo era un vas plin cu oţet. Ostaşii au pus într-o ramură de isop un burete plin cu oţet şi I l-au dus la gură. |
|
30
Când a luat Isus oţetul, a zis: „S-a isprăvit!” Apoi şi-a plecat capul şi Şi-a dat duhul. |
Юбилейная Библия
Не отвергни меня во время старости; когда будет оскудевать сила моя, не оставь меня.
Псалом 70:9
Иисус, увидев мать и ученика, тут стоящего, которого любил, говорит матери Своей: «Женщина! Вот сын твой». Потом говорит ученику: «Вот мать твоя!» И с этого времени ученик этот взял ее к себе.
От Иоанна 19:26-27
Psalm 70 (Юбилейная Библия)
| 6 На Тебе утверждался я от утробы; Ты извел меня из чрева матери моей; Тебе хвала моя не перестанет. |
| 7 Для многих я был как бы дивом, но Ты – твердая моя надежда. |
| 8 Да наполнятся уста мои хвалой, чтобы воспевать всякий день великолепие Твое. |
| 9 Не отвергни меня во время старости; когда будет оскудевать сила моя, не оставь меня, |
| 10 ибо враги мои говорят против меня, и подстерегающие душу мою советуются между собой, |
| 11 говоря: «Бог оставил его. Преследуйте и схватите его, ибо нет избавляющего». |
| 12 Боже! Не удаляйся от меня. Боже мой! Поспеши на помощь мне. |
Johannes 19 (Юбилейная Библия)
| 23 Воины же, когда распяли Иисуса, взяли одежды Его и разделили на четыре части, каждому воину по части, и хитон. Хитон же был не сшитый, а весь тканый сверху. |
| 24 Итак, сказали друг другу: «Не станем раздирать его, а бросим о нем жребий, чей будет». Да сбудется реченное в Писании: «Разделили ризы Мои между собой и об одежде Моей бросали жребий». Так поступили воины. |
| 25 При кресте Иисуса стояли мать Его, и сестра матери Его, Мария Клеопова, и Мария Магдалина. |
| 26 Иисус, увидев мать и ученика, тут стоящего, которого любил, говорит матери Своей: «Женщина! Вот сын твой». |
| 27 Потом говорит ученику: «Вот мать твоя!» И с этого времени ученик этот взял ее к себе. |
| 28 После того Иисус, зная, что уже все совершилось, да сбудется Писание, говорит: «Жажду». |
| 29 Тут стоял сосуд, полный уксуса. Воины, напоив уксусом губку и наложив на иссоп, поднесли к устам Его. |
| 30 Когда же Иисус вкусил уксуса, сказал: «Совершилось!» И, склонив главу, предал дух. |
สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971
เมื่อวัยชรา ขออย่าทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้งเสีย ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์หมดแรง
สดุดี 71:9
เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นมารดา ของพระองค์และสาวก คนที่พระองค์ทรงรัก ยืนอยู่ใกล้พระองค์จึงตรัสกับมารดา ของพระองค์ว่า“หญิงเอ๋ย จงดูบุตรของท่านเถิด” แล้วพระองค์ตรัสกับสาวกคนนั้นว่า “จงดูมารดาของท่านเถิด” ตั้งแต่เวลานั้นมาสาวกคนนั้น ก็รับมารดาของพระองค์ มาอยู่ในบ้านของตน
ยอห์น 19:26-27
Psalm 71 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971)
| 6 ข้าพระองค์พึ่งพระองค์ตั้งแต่กำเนิด พระองค์ทรงเป็นผู้นำข้าพระองค์มาจากครรภ์มารดาข้าพระองค์ ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์เสมอ |
| 7 ข้าพระองค์เป็นที่หลากใจของคนเป็นอันมาก แต่พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยเข้มแข็งของข้าพระองค์ |
| 8 ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์เต็มปาก และถวายเกียรติแด่พระองค์วันยังค่ำ |
| 9 เมื่อวัยชรา ขออย่าทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้งเสีย ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์หมดแรง |
| 10 เพราะบรรดาศัตรูของข้าพระองค์พูดถึงพระองค์ บรรดาผู้ที่จ้องเอาชีวิตของข้าพระองค์ปรึกษากัน |
| 11 และกล่าวว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาแล้ว จงไล่ตามและฉวยเขาไว้ เพราะไม่มีผู้ใดช่วยกู้เขา” |
| 12 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงอยู่ไกลข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์ |
Johannes 19 (สมาคมพระคริสตธรรมไทย 1971)
| 23 ครั้นพวกทหารตรึงพระเยซูไว้ที่กางเขนแล้ว เขาทั้งหลายก็เอาฉลองพระองค์มาแบ่งออกเป็นสี่ส่วนให้ทหารคนละส่วน เว้นแต่ฉลองพระองค์ชั้นใน ฉลองพระองค์ชั้นในนั้นไม่มีตะเข็บ ทอตั้งแต่บนตลอดล่าง |
| 24 เหตุฉะนั้นเขาจึงปรึกษากันว่า “เราอย่าฉีกแบ่งกันเลย แต่ให้เราจับฉลากกันจะได้รู้ว่าใครจะได้” ทั้งนี้เพื่อให้เป็นจริงตามข้อพระธรรมที่ว่า “เสื้อผ้าของข้าพระองค์ เขาก็แบ่งกัน ส่วนเสื้อของข้าพระองค์ เขาจับฉลากกัน” |
| 25 พวกทหารได้กระทำดังนี้ ผู้ที่ยืนอยู่ข้างกางเขนของพระเยซูนั้น มีมารดาของพระองค์กับน้าสาวของพระองค์ มารีย์ภรรยาของเคลโอปัส และมารีย์ชาวมักดาลา |
| 26 เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นมารดาของพระองค์ และสาวกคนที่พระองค์ทรงรักยืนอยู่ใกล้พระองค์ จึงตรัสกับมารดาของพระองค์ว่า “หญิงเอ๋ย จงดูบุตรของท่านเถิด” |
| 27 แล้วพระองค์ตรัสกับสาวกคนนั้นว่า “จงดูมารดาของท่านเถิด” ตั้งแต่เวลานั้นมาสาวกคนนั้นก็รับมารดาของพระองค์มาอยู่ในบ้านของตน |
| 28 หลังจากนั้น พระเยซูทรงทราบว่าทุกสิ่งสำเร็จแล้ว เพื่อให้เป็นจริงตามพระธรรม พระองค์จึงตรัสว่า “เรากระหายน้ำ” |
| 29 มีภาชนะใส่น้ำส้มองุ่นวางอยู่ที่นั่น เขาจึงเอาฟองน้ำชุบน้ำส้มองุ่นใส่ปลายไม้หุสบชูขึ้นให้ถึงพระโอษฐ์ของพระองค์ |
| 30 เมื่อพระเยซูทรงรับน้ำส้มองุ่นแล้ว พระองค์ตรัสว่า “สำเร็จแล้ว” และทรงก้มพระเศียรลงสิ้นพระชนม์ |
Kutsal Kitap 2001
Yaşlandığımda beni reddetme, Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
Zebur 71:9
İsa, annesiyle sevdiği öğrencinin yakınında durduğunu görünce annesine, “Anne, işte oğlun!” dedi. Sonra öğrenciye, “İşte, annen!” dedi. O andan itibaren bu öğrenci İsa’nın annesini kendi evine aldı.
İncil, Yuhanna 19:26-27
Psalm 71 (Kutsal Kitap 2001)
|
6
Doğduğum günden beri sana güveniyorum, Beni ana rahminden çıkaran sensin. Övgülerim hep sanadır. |
|
7
Birçokları için iyi bir örnek oldum, Çünkü sen güçlü sığınağımsın. |
|
8
Ağzımdan sana övgü eksilmez, Gün boyu yüceliğini anarım. |
|
9
Yaşlandığımda beni reddetme, Gücüm tükendiğinde beni terk etme! |
|
10
Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor, Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor, |
|
11
“Tanrı onu terk etti” diyorlar, “Kovalayıp yakalayın, Kurtaracak kimsesi yok!” |
|
12
Ey Tanrı, benden uzak durma, Tanrım, yardımıma koş! |
Johannes 19 (Kutsal Kitap 2001)
| 23 Askerler İsa’yı çarmıha gerdikten sonra giysilerini alıp her birine birer pay düşecek biçimde dört parçaya böldüler. Mintanını da aldılar. Mintan boydan boya tek parça dikişsiz bir dokumaydı. |
|
24
Birbirlerine, “Bunu yırtmayalım” dediler, “Kime düşecek diye kura çekelim.” Bu olay, şu Kutsal Yazı yerine gelsin diye oldu: “Giysilerimi aralarında paylaştılar, Elbisem üzerine kura çektiler.” Bunları askerler yaptı. |
| 25 İsa’nın çarmıhının yanında ise annesi, teyzesi, Klopas’ın karısı Meryem ve Mecdelli Meryem duruyordu. |
| 26 İsa, annesiyle sevdiği öğrencinin yakınında durduğunu görünce annesine, “Anne, işte oğlun!” dedi. |
|
27
Sonra öğrenciye, “İşte, annen!” dedi. O andan itibaren bu öğrenci İsa’nın annesini kendi evine aldı. |
| 28 Daha sonra İsa, her şeyin artık tamamlandığını bilerek Kutsal Yazı yerine gelsin diye, “Susadım!” dedi. |
| 29 Orada ekşi şarap dolu bir kap vardı. Şaraba batırılmış bir süngeri mercanköşk dalına takarak O’nun ağzına uzattılar. |
| 30 İsa şarabı tadınca, “Tamamlandı!” dedi ve başını eğerek ruhunu teslim etti. |
کِتابِ مُقادّس
بڑھاپے کے وقت مُجھے ترک نہ کر۔ میری ضعِیفی میں مُجھے چھوڑ نہ دے۔
زبور 71:9
یِسُوع نے اپنی ماں اور اُس شاگِرد کو جِس سے مُحبّت رکھتا تھا پاس کھڑے دیکھ کر ماں سے کہا کہ اَے عَورت! دیکھ تیرا بیٹا یہ ہے۔ پِھر شاگِرد سے کہا دیکھ تیری ماں یہ ہے اور اُسی وقت سے وہ شاگِرد اُسے اپنے گھر لے گیا۔
یوحنا 19:26-27
Psalm 71 (کِتابِ مُقادّس)
|
6
تُو پَیدایش ہی سے مُجھے سنبھالتا آیا ہے۔ تُو میری ماں کے بطن ہی سے میرا شفِیق رہا ہے۔ سو مَیں سدا تیری سِتایش کرتا رہُوں گا۔ |
|
7
مَیں بُہتوں کے لِئے حیرت کا باعِث ہُوں لیکن تُو میری مُحکم پناہ گاہ ہے۔ |
|
8
میرا مُنہ تیری سِتایش سے اور تیری تعظِیم سے دِن بھر پُر رہے گا۔ |
|
9
بڑھاپے کے وقت مُجھے ترک نہ کر۔ میری ضعِیفی میں مُجھے چھوڑ نہ دے۔ |
|
10
کیونکہ میرے دُشمن میرے بارے میں باتیں کرتے ہیں اور جو میری جان کی گھات میں ہیں وہ آپس میں مشوَرہ کرتے ہیں |
|
11
اور کہتے ہیں کہ خُدا نے اُسے چھوڑ دِیا ہے۔ اُس کا پِیچھا کرو اور پکڑ لو کیونکہ چُھڑانے والا کوئی نہیں۔ |
|
12
اَے خُدا مُجھ سے دُور نہ رہ! اَے میرے خُدا! میری مدد کے لِئے جلدی کر۔ |
Johannes 19 (کِتابِ مُقادّس)
| 23 جب سِپاہی یِسُوعؔ کو مصلُوب کر چُکے تو اُس کے کپڑے لے کر چار حِصّے کِئے۔ ہر سِپاہی کے لِئے ایک حِصّہ اور اُس کا کُرتہ بھی لِیا۔ یہ کُرتہ بِن سِلا سراسر بُنا ہُؤا تھا۔ |
|
24
اِس لِئے اُنہوں نے آپس میں کہا کہ اِسے پھاڑیں نہیں بلکہ اِس پر قُرعہ ڈالیں تاکہ معلُوم ہو کہ کِس کا نِکلتا ہے۔ یہ اِس لِئے ہُؤا کہ وہ نوِشتہ پُورا ہو جو کہتا ہے کہ اُنہوں نے میرے کپڑے بانٹ لِئے اور میری پوشاک پر قُرعہ ڈالا۔ چُنانچہ سِپاہِیوں نے اَیسا ہی کِیا۔ |
| 25 اور یِسُوعؔ کی صلِیب کے پاس اُس کی ماں اور اُس کی ماں کی بہن مریمؔ کلوپاؔس کی بِیوی اور مریمؔ مگدلِینی کھڑی تِھیں۔ |
| 26 یِسُوع نے اپنی ماں اور اُس شاگِرد کو جِس سے مُحبّت رکھتا تھا پاس کھڑے دیکھ کر ماں سے کہا کہ اَے عَورت! دیکھ تیرا بیٹا یہ ہے۔ |
| 27 پِھر شاگِرد سے کہا دیکھ تیری ماں یہ ہے اور اُسی وقت سے وہ شاگِرد اُسے اپنے گھر لے گیا۔ |
| 28 اِس کے بعد جب یِسُوعؔ نے جان لِیا کہ اب سب باتیں تمام ہُوئِیں تاکہ نوِشتہ پُورا ہو تو کہا کہ مَیں پیاسا ہُوں۔ |
| 29 وہاں سِرکہ سے بھرا ہُؤا ایک برتن رکھا تھا۔ پس اُنہوں نے سِرکہ میں بِھگوئے ہُوئے سپنج کو زُوفے کی شاخ پر رکھ کر اُس کے مُنہ سے لگایا۔ |
|
30
پس جب یِسُوعؔ نے وہ سِرکہ پِیا تو کہا کہ تمام ہُؤا اور سر جُھکا کر جان دے دی۔ |
Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012
Кексайган чоғимда мени ташлаб қўймагин, Қувватим кетганда, мени тарк этмагин.
Забур 70:9
Исо онасини ва онаси ёнида турган севикли шогирдини кўрди. Исо онасига: — Она, мана бу сизнинг ўғлингиз! — деди. Кейин шогирдига қараб: — Мана бу сенинг онанг! — деди. Ўша вақтдан бошлаб у шогирд Марямни ўз уйига олди.
Юҳанно 19:26-27
Psalm 70 (Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012)
|
6
Туғилганимдан буён Сенга суяндим, Онамнинг қорнидан мени олиб чиққансан, Доимо Сенга ҳамду сано айтаман. |
|
7
Ҳаётим кўпчиликка ўрнак бўлди, Чунки Сен менинг мустаҳкам паноҳимсан. |
|
8
Оғзимдан асло тушмас Сенга ҳамду санолар, Кун бўйи шуҳратингни эълон қиламан. |
|
9
Кексайган чоғимда мени ташлаб қўймагин, Қувватим кетганда, мени тарк этмагин. |
|
10
Ахир, душманларим менга қарши тил бириктиради, Бирга фитна қилиб, мени ўлдирмоқчи бўлади. |
|
11
Душманларим айтар: “Худо тарк этган уни, Қувинглар, ушланглар уни, Уни қутқарадиган ҳеч кимса йўқдир.” |
|
12
Эй Худо, мендан узоқ кетмагин, Тез кел, эй Худойим, менга мадад бер! |
Johannes 19 (Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб 2012)
| 23 Аскарлар Исони хочга михлаб бўлиб, Унинг кийимларини олдилар. Кийимларини тўрт бўлакка бўлиб, ҳар бир аскарга бердилар. Ички кўйлагини ҳам олдилар. Ички кўйлак бошдан–оёқ чоксиз бир тўқима эди. |
|
24
Аскарлар бир–бирига: — Буни йиртмайлик, бу учун қуръа ташлаймиз, кимга тушса, ўшаники бўлсин, — дейишди. Шу тариқа Муқаддас Битиклардаги қуйидаги сўзлар бажо бўлди: “Кийимларимни ўзаро улар бўлишган, Либосим учун қуръа ташлашган.” Аскарлар худди шундай қилдилар. |
| 25 Исонинг хочи ёнида Унинг онаси ва холаси, Клопанинг хотини Марям ҳамда Магдалалик Марям турар эдилар. |
|
26
Исо онасини ва онаси ёнида турган севикли шогирдини кўрди. Исо онасига: — Она, мана бу сизнинг ўғлингиз! — деди. |
|
27
Кейин шогирдига қараб: — Мана бу сенинг онанг! — деди. Ўша вақтдан бошлаб у шогирд Марямни ўз уйига олди. |
|
28
Исо ҳамма ишларини тугатганини биларди. Муқаддас Битиклар бажо бўлсин деб, У: — Чанқадим! — деди. |
| 29 Бу ерда арзон шаробга тўла бир идиш турган эди. Аскарлар шаробга шимгични ботирдилар–да, таёқнинг учига илиб, Исонинг оғзига олиб бордилар. |
|
30
Исо шаробни татиб кўргач: — Амалга ошди! — деди–ю, бошини эгиб жон берди. |
O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012
Keksaygan chog‘imda meni tashlab qo‘ymagin, Quvvatim ketganda, meni tark etmagin.
Zabur 70:9
Iso onasini va onasi yonida turgan sevikli shogirdini ko‘rdi. Iso onasiga: — Ona, mana bu sizning o‘g‘lingiz! — dedi. Keyin shogirdiga qarab: — Mana bu sening onang! — dedi. O‘sha vaqtdan boshlab u shogird Maryamni o‘z uyiga oldi.
Yuhanno 19:26-27
Psalm 70 (O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012)
|
6
Tug‘ilganimdan buyon Senga suyandim, Onamning qornidan meni olib chiqqansan, Doimo Senga hamdu sano aytaman. |
|
7
Hayotim ko‘pchilikka o‘rnak bo‘ldi, Chunki Sen mening mustahkam panohimsan. |
|
8
Og‘zimdan aslo tushmas Senga hamdu sanolar, Kun bo‘yi shuhratingni e’lon qilaman. |
|
9
Keksaygan chog‘imda meni tashlab qo‘ymagin, Quvvatim ketganda, meni tark etmagin. |
|
10
Axir, dushmanlarim menga qarshi til biriktiradi, Birga fitna qilib, meni o‘ldirmoqchi bo‘ladi. |
|
11
Dushmanlarim aytar: “Xudo tark etgan uni, Quvinglar, ushlanglar uni, Uni qutqaradigan hech kimsa yo‘qdir.” |
|
12
Ey Xudo, mendan uzoq ketmagin, Tez kel, ey Xudoyim, menga madad ber! |
Johannes 19 (O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob 2012)
| 23 Askarlar Isoni xochga mixlab bo‘lib, Uning kiyimlarini oldilar. Kiyimlarini to‘rt bo‘lakka bo‘lib, har bir askarga berdilar. Ichki ko‘ylagini ham oldilar. Ichki ko‘ylak boshdan–oyoq choksiz bir to‘qima edi. |
|
24
Askarlar bir–biriga: — Buni yirtmaylik, bu uchun qur’a tashlaymiz, kimga tushsa, o‘shaniki bo‘lsin, — deyishdi. Shu tariqa Muqaddas Bitiklardagi quyidagi so‘zlar bajo bo‘ldi: “Kiyimlarimni o‘zaro ular bo‘lishgan, Libosim uchun qur’a tashlashgan.” Askarlar xuddi shunday qildilar. |
| 25 Isoning xochi yonida Uning onasi va xolasi, Klopaning xotini Maryam hamda Magdalalik Maryam turar edilar. |
|
26
Iso onasini va onasi yonida turgan sevikli shogirdini ko‘rdi. Iso onasiga: — Ona, mana bu sizning o‘g‘lingiz! — dedi. |
|
27
Keyin shogirdiga qarab: — Mana bu sening onang! — dedi. O‘sha vaqtdan boshlab u shogird Maryamni o‘z uyiga oldi. |
|
28
Iso hamma ishlarini tugatganini bilardi. Muqaddas Bitiklar bajo bo‘lsin deb, U: — Chanqadim! — dedi. |
| 29 Bu yerda arzon sharobga to‘la bir idish turgan edi. Askarlar sharobga shimgichni botirdilar–da, tayoqning uchiga ilib, Isoning og‘ziga olib bordilar. |
|
30
Iso sharobni tatib ko‘rgach: — Amalga oshdi! — dedi–yu, boshini egib jon berdi. |
Kinh Thánh Tiếng Việt (1934)
Xin Chúa chớ từ bỏ tôi trong thì già cả; Cũng đừng lìa khỏi tôi khi sức tôi hao mòn.
Thi-thiên 71:9
Đức Chúa Giêsu thấy mẹ mình, và một môn đồ Ngài Yêu đứng gần người, thì nói cùng mẹ rằng: Hỡi đờn bà kia, đó là con của ngươi! Đoạn, Ngài lại phán cùng người môn đồ rằng: Đó là mẹ ngươi!
Giăng 19:26-27
Psalm 71 (Kinh Thánh Tiếng Việt (1934))
| 6 Tôi nương dựa trên Chúa từ lúc mới lọt lòng; Ấy là Chúa Đã đem tôi ra khỏi lòng mẹ tôi: Tôi sẽ ngợi khen Chúa luôn luôn. |
| 7 Tôi như sự lạ lùng cho nhiều người; Nhưng Chúa là nơi nương náu vững bền cho tôi, |
| 8 Hằng ngày miệng tôi đầy sự ngợi khen Và sự tôn vinh Chúa. |
| 9 Xin Chúa chớ từ bỏ tôi trong thì già cả; Cũng đừng lìa khỏi tôi khi sức tôi hao mòn. |
| 10 Vì những kẻ thù nghịch nói nghịch tôi, Những kẻ rình rập linh hồn tôi đồng mưu cùng nhau, |
| 11 Mà rằng: Đức Chúa Trời Đã bỏ hắn; Hãy đuổi theo bắt hắn, vì chẳng có ai giải cứu cho. |
| 12 Đức Chúa Trời ôi! xin chớ đứng xa tôi; Đức Chúa Trời tôi ô! xin mau mau Đến giúp đỡ tôi. |
Johannes 19 (Kinh Thánh Tiếng Việt (1934))
| 23 Quân lính Đã đóng đinh Đức Chúa Giêsu trên thập tự giá rồi, bèn lấy áo xống của Ngài chia làm bốn phần, mỗi tên lính chiếm một phần. Họ cũng lấy áo dài của Ngài, nhưng áo dài Đó không có đường may, nguyên một tấm vải dệt ra, từ trên chí dưới. |
| 24 Vậy, họ nói với nhau rằng: đừng xé áo nầy ra, song chúng ta hãy bắt thăm, ai trúng nấy Được. Ấy Để cho Được ứng nghiệm lời Kinh Thánh nầy: Chúng Đã chia nhau áo xống của ta, Lại bắt thăm lấy áo dài ta. Đó là việc quân lính làm. |
| 25 Tại một bên thập tự giá của Đức Chúa Giêsu, có mẹ Ngài đứng Đó, với chị mẹ Ngài là Ma-ri vợ Cơ-lê-ô-ba, và Ma-ri Ma-đơ-len nữa. |
| 26 Đức Chúa Giêsu thấy mẹ mình, và một môn đồ Ngài yêu đứng gần người, thì nói cùng mẹ rằng: Hỡi đờn bà kia, Đó là con của ngươi! |
| 27 đoạn, Ngài lại phán cùng người môn đồ rằng: Đó là mẹ ngươi! Bắt đầu từ bấy giờ, môn đồ ấy rước người về nhà mình. |
| 28 Sau Đó, Đức Chúa Giêsu biết mọi việc Đã Được trọn rồi, hầu cho lời Kinh Thánh Được ứng nghiệm, thì phán rằng: Ta khát. |
| 29 Tại Đó, có một cái bình đựng đầy giấm. Vậy, họ lấy một miếng bông đá thấm đầy giấm, buộc vào cây ngưu tất đưa kề miệng Ngài. |
| 30 Khi Đức Chúa Giêsu chịu lấy giấm ấy rồi, bèn phán rằng: Mọi việc Đã Được trọn; rồi Ngài gục đầu mà trút linh hồn. |
中文标准译本(简化字)
我 年 老 的 时 候 ， 求 你 不 要 丢 弃 我 。 我 力 气 衰 弱 的 时 候 ， 求 你 不 要 离 弃 我 。
诗篇 71:9
耶 稣 见 母 亲 和 他 所 爱 的 那 个 门 徒 站 在 旁 边 ， 就 对 他 说 ， 母 亲 ，看 你 的 儿 子 。 又 对 那 门 徒 说 ， 看 你 的 母 亲 。 从 此 那 门 徒 就 接 他 到 自 己 家 里 去 了 。
约翰福音 19:26-27
Psalm 71 (中文标准译本(简化字))
| 6 我 从 出 母 胎 被 你 扶 持 ； 使 我 出 母 腹 的 是 你 。 我 必 常 常 赞 美 你 ！ |
| 7 许 多 人 以 我 为 怪 ， 但 你 是 我 坚 固 的 避 难 所 。 |
| 8 你 的 赞 美 ， 你 的 荣 耀 终 日 必 满 了 我 的 口 。 |
| 9 我 年 老 的 时 候 ， 求 你 不 要 丢 弃 我 ！ 我 力 气 衰 弱 的 时 候 ， 求 你 不 要 离 弃 我 ！ |
| 10 我 的 仇 敌 议 论 我 ； 那 些 窥 探 要 害 我 命 的 彼 此 商 议 ， |
| 11 说 ： 神 已 经 离 弃 他 ； 我 们 追 赶 他 ， 捉 拿 他 罢 ！ 因 为 没 有 人 搭 救 。 |
| 12 神 啊 ， 求 你 不 要 远 离 我 ！ 我 的 神 啊 ， 求 你 速 速 帮 助 我 ！ |
Johannes 19 (中文标准译本(简化字))
| 23 兵 丁 既 然 将 耶 稣 钉 在 十 字 架 上 ， 就 拿 他 的 衣 服 分 为 四 分 ， 每 兵 一 分 ； 又 拿 他 的 里 衣 ， 这 件 里 衣 原 来 没 有 缝 儿 ， 是 上 下 一 片 织 成 的 。 |
| 24 他 们 就 彼 此 说 ： 我 们 不 要 撕 开 ， 只 要 拈 阄 ， 看 谁 得 着 。 这 要 应 验 经 上 的 话 说 ： 他 们 分 了 我 的 外 衣 ， 为 我 的 里 衣 拈 阄 。 兵 丁 果 然 做 了 这 事 。 |
| 25 站 在 耶 稣 十 字 架 旁 边 的 ， 有 他 母 亲 与 他 母 亲 的 姊 妹 ， 并 革 罗 罢 的 妻 子 马 利 亚 ， 和 抹 大 拉 的 马 利 亚 。 |
| 26 耶 稣 见 母 亲 和 他 所 爱 的 那 门 徒 站 在 旁 边 ， 就 对 他 母 亲 说 ： 母 亲 （ 原 文 作 妇 人 ） ， 看 ， 你 的 儿 子 ！ |
| 27 又 对 那 门 徒 说 ： 看 ， 你 的 母 亲 ！ 从 此 ， 那 门 徒 就 接 他 到 自 己 家 里 去 了 。 |
| 28 这 事 以 後 ， 耶 稣 知 道 各 样 的 事 已 经 成 了 ， 为 要 使 经 上 的 话 应 验 ， 就 说 ： 我 渴 了 。 |
| 29 有 一 个 器 皿 盛 满 了 醋 ， 放 在 那 里 ； 他 们 就 拿 海 绒 蘸 满 了 醋 ， 绑 在 牛 膝 草 上 ， 送 到 他 口 。 |
| 30 耶 稣 尝 （ 原 文 作 受 ） 了 那 醋 ， 就 说 ： 成 了 ！ 便 低 下 头 ， 将 灵 魂 交 付 神 了 。 |
中文标准译本(繁體字)
我 年 老 的 時 候 、求 你 不 要 丟 棄 我 ． 我 力 氣 衰 弱 的 時 候 、求 你 不 要 離 棄 我 。
詩篇 71:9
耶 穌 見 母 親 和 他 所 愛 的 那 門 徒 站 在 旁 邊 、 就 對 他 母 親 說 、母 親 、看 你 的 兒 子 。 又 對 那 門 徒 說 、看 你 的 母 親 。 從 此 那 門 徒 就 接 他 到 自 己 家 裡 去 了 。
約翰福音 19:26-27
Psalm 71 (中文标准译本(繁體字))
| 6 我 從 出 母 胎 被 你 扶 持 ． 使 我 出 母 腹 的 是 你 ． 我 必 常 常 讚 美 你 。 |
| 7 許 多 人 以 我 為 怪 ． 但 你 是 我 堅 固 的 避 難 所 。 |
| 8 你 的 讚 美 、 你 的 榮 耀 、 終 日 必 滿 了 我 的 口 。 |
| 9 我 年 老 的 時 候 、 求 你 不 要 丟 棄 我 ． 我 力 氣 衰 弱 的 時 候 、 求 你 不 要 離 棄 我 。 |
| 10 我 的 仇 敵 議 論 我 ． 那 些 窺 探 要 害 我 命 的 彼 此 商 議 、 |
| 11 說 、 神 已 經 離 棄 他 ． 我 們 追 趕 他 、 捉 拿 他 罷 ． 因 為 沒 有 人 搭 救 。 |
| 12 神 阿 、 求 你 不 要 遠 離 我 ． 我 的 神 阿 、 求 你 速 速 幫 助 我 。 |
Johannes 19 (中文标准译本(繁體字))
| 23 兵 丁 既 然 將 耶 穌 釘 在 十 字 架 上 、 就 拿 他 的 衣 服 分 為 四 分 、 每 兵 一 分 ． 又 拿 他 的 裡 衣 ． 這 件 裡 衣 、 原 來 沒 有 縫 兒 、 是 上 下 一 片 織 成 的 。 |
| 24 他 們 就 彼 此 說 、 我 們 不 要 撕 開 、 只 要 拈 鬮 、 看 誰 得 著 ． 這 要 應 驗 經 上 的 話 說 、 『 他 們 分 了 我 的 外 衣 、 為 我 的 裡 衣 拈 鬮 。 』 兵 丁 果 然 作 了 這 事 。 |
| 25 站 在 耶 穌 十 字 架 旁 邊 的 、 有 他 母 親 、 與 他 母 親 的 姊 妹 、 並 革 羅 罷 的 妻 子 馬 利 亞 、 和 抹 大 拉 的 馬 利 亞 。 |
| 26 耶 穌 見 母 親 和 他 所 愛 的 那 門 徒 站 在 旁 邊 、 就 對 他 母 親 說 、 母 親 、 〔 原 文 作 婦 人 〕 看 你 的 兒 子 。 |
| 27 又 對 那 門 徒 說 、 看 你 的 母 親 。 從 此 那 門 徒 就 接 他 到 自 己 家 裡 去 了 。 |
| 28 這 事 以 後 、 耶 穌 知 道 各 樣 的 事 已 經 成 了 、 為 要 使 經 上 的 話 應 驗 、 就 說 、 我 渴 了 。 |
| 29 有 一 個 器 皿 盛 滿 了 醋 、 放 在 那 裡 ． 他 們 就 拿 海 絨 蘸 滿 了 醋 、 綁 在 牛 膝 草 上 、 送 到 他 口 。 |
| 30 耶 穌 嘗 〔 原 文 作 受 〕 了 那 醋 、 就 說 、 成 了 ． 便 低 下 頭 、 將 靈 魂 交 付 神 了 。 |